انتخاب آگاهانه سرنوشت،سنتی قرآنی در توقیعات امام زمان علیه السلام

سنت در فرهنگ قرآن، شیوه ای مبتنی بر حکمت و عدالت خداوند در اداره نظام هستی است. شناخت سنتهای الهی از جمله انتخابی بودن سرنوشت انسان، نقش زیادی در زندگی فردی و اجتماعی و نهایتا بندگی و عبودیت انسان دارد. پژوهش این قواعد در توقیعات امام زمان علیه السلام به مفهوم مجموعه نامه ها، گفتارها و تاییداتی که از ناحیه حضرت یا نایبان به اشاره و تایید امام عصر علیه السلام رسیده است، موضوعی سودمند، نو و فاقد پیشینه است. در قاموس الهی، اساس هلاکت و نجات انسان، وابسته به نوع انتخاب آگاهانهای است که بر اساس سنت الهی، به انسان واگذار شده است. محور اصلی مقاله، پژوهش سنت مذکور در توقیعات و تطبیق آن در کلام معصومان علیهم السلام و مفسران است. انتخابی بودن سرنوشت انسان، قرآنی بودن محتوای توقیعات، یگانگی آثار معصومان علیهم السلام و ارتباط ژرف آنان به ویژه توقیعات با کلام الهی، از نتایج تحلیل و توصیف این تحقیق کتابخانه ای است