بررسی اثر کودهای بیولوژیک بر روی خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای رقم ماکسیما تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثرات کود شیمیایی و کود بیولوژیک و اثر متقابل آنها بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی در سال 1387 در مزرعه آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی وحد ارسنجان انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای فرعی آزمایش شامل ترکیب سطوح مصرف کود نیتروژنه با دو سطح صفر و 300 کیلوگرم کود اوره و دو سطح صفر و مصرف 4 نوع کود بیولوژیک: کادوستیم، هیومی فورته، فسفوترن و آمینول فورته در چهار مرحله، از مرحله 4 برگی تا مرحله شیری بود. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی با دو دور ابیاری 8 روزه (عدم تنش) و دور آبیاری 12 روزه (تنش خشکی) در پلاتهای اصلی قرار گرفتند. نتایج ازمایش نشان داد بیشترین عملکرددانه در شرایط استفاده از تیمار تلفیقی 300 کیلوگرم کود اوره و 4 لیتر در هکتار کود بیولوژیک با میانگین 5/12 تن در هکتار حاصل شد که نسبت به شاهد (عدم مصرف هیچ نوع کود) 257 درصد افزایش نشان داد. اعمال تنش خشکی در مرحله تاسل دهی فقط 9/8 درصد عملکرد را در این تیمار کاهش داد. بیشترین تعداد دانه در بلال و بیشترین وزن هزاردانه نیز در تیمار تلفیقی کود شیمیایی و کود بیولوژیک حاصل شد ولی نتایج نشان دادکه در شرایط عدم تنش خشکی بین تیمار تلفیقی کودی و مصرف کود شیمیایی به تنهایی اختلاف معنی دار در وزن هزار دانه مشاهده نشد. میزان رشد گیاه (CGR) با میانگین 2/14gr/m2mday و میزان جذب خالص (NAR) با میانگین 2/9 gr/m2/day و سرعت رشد نسبی (RGR) با میانگین 0/19 gr/gr/day ، هر سه در تیمار تلفیقی 300 کیلوگرم کود اوره و 4 لیتر در هکتار کود بیولوژیک دارای بیشترین مقداربودند و تنش خشکی اثر بسیار کمی بر آنها داشت درحالیکه در شرایط مصرف کود شیمیایی به تنهایی بعد از اعمال تنش خشکی سرعت رشد گیاه در مقایسه با تیمار تلفیقی روندی نزولی نشان داد. با توجه به نیاز کودی بالای ذرت، کودبیولوژیک به تنهایی جوابگو نیاز کودی آن نبوده ولی مصرف کود شیمیایی همراه با کود بیولوژیک به عنوان مکمل باعث افزایش معنی دار عملکرد شد.