اثر تعاملی هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی سیر بر کمرین و نیمرخ لیپیدی دختران دارای اضافه وزن

مطالعات در دو دهه اخیر نشان میدهد شیوع اضافه وزن (BMI≥25) در مردان 42/8 درصد و در زنان 57 درصد و شیوع چاقی (BMI≥30) در مردان و زنان بهترتیب 11/1 و 25/2 درصد است .)Plinta et al,2011) تجمع چربی زاید در بدن نشانهی بیتوازنی مزمن بین غذای خورده شده و میزان مصرف انرژی است. شیوع اضافه وزن و چاقی عملا در تمام جوامع و گروههای سنی در جهان با سرعتی هشداردهنده در حال افزایش است. اضافه وزن و چاقی تبدیل به مهمترین عامل قابل پیشگیری ایجادکننده بیماری و مرگومیر شده اند(.(Obesity,2000 بافت چربی علاوه بر داشتن عملکرد مهم ذخیره سازی انرژی، به عنوان غدد درونریز فعال شناخته شده است که تعدادی ترکیبات شبه هورمونی بنام آدیپوکینها را ترشح میکند .(Matthew C.Emst and Christopher J,2010) به طور کلی دو نوع آدیپوکین از بافت چربی ترشح میشود که به عنوان آدیپوکین خوب ( احتمالا آدیپونکتین تنها موردی که کشف شده) و آدیپوکین بد TNFα) و ( IL6 شناخته میشوند. اما اخیرا علاوه بر آنها چندین آدیپوکین جدید بهنام ویسفاتین، امنتین، کمرین و واسپین کشف شده که ارتباط بین غلظتهای خونی آنها و اختلالات متابولیکی مرتبط با چاقی مورد بررسی قرار گرفته است .(Yamawaki H , 2011) شناخت بیشتر آدیپوکینها میتواند به درک بیشتر عوارض ناشی از چاقی کمک کند .(Saghebjoo M et al,2010)به نظر میرسد بین غلظت پلاسمایی کمرین با سطوح TG و LDL همبستگی مثبت و در مقابل بین سطوح کمرین با HDL رابطهی منفی وجود دارد، اما این ارتباط به وضوح روشن نشده است و انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضرورت دارد. ازاینرو احتمالا کمرین اثرات عمیقی بر هموستاز و التهاب میگذارد. با این وجود اطلاعات اندکی در زمینه تاثیر فعالیت ورزشی بر غلظت پلاسمایی کمرین در افراد دارای اضافه وزن وجود دارد. تمرین هوازی در افراد چاق منجر به کاهش سطوح کمرین و بهبود شاخصهای قلبی- عروقی شد .(Saremi A et al, 2011) شواهد فزاینده برگرفته از یافتههای انسانی حاکی از حلقه ارتباطی بین کمرین، چاقی و سندروم متابولیکی میباشد. در یک مطالعه روی جمعیت مکزیکی - آمریکایی گزارش شد که سطوح کمرین گردش خون در افراد چاق بهطور معنیداری بالاتر از افراد لاغر گروه کنترل بوده و سطوح کمرین پلاسما با نمایه توده بدن((BMI، گلوکز ناشتا و سطوح تریگلیسرید همبستگی مثبت و با سطوح کلسترول لیپوپروتیین پرچگال همبستگی منفی دارد .(Bozaoglu K et al 2009)