مطالعه تطبیقی معماری مساکن و ابنیه شهر خرم آباد مبتنی بر رویکرد بوم گرایی

معماری یکی از شاخصه های هر منطقه می باشد که می تواند نمادی از هویت آن منطقه باشد. معماری مسکن و ابنیه از دیرباز در اکثر مناطق وجود داشته است که معمولا دارای رویکرد های بوم گرایی بوده اند. این بوم گرایی به نوع زندگی، فرهنگ، اقلیم و... هر منطقه بستگی دارد. بوم گرایی حدودا ریشه در مباحث بومی و محلی دارد و واژهای جغرافیایی است، در این مقاله سعی بر آن است تا به تشریح تیوری بوم گرایی و رویکردهای مختلف آن از طریق بررسی تطبیقی معماری مساکن و ابنیه شهر خرم آباد پرداخته شود و وضعیت مسکن گذشته و موجود شهر خرم آباد را مورد تحلیل و بررسی قرار داده ایم. همچنین برای تجزیه و تحلیل یافته ها از مدل استراتژیک (SWOT) بهره گرفته شده است در این مقاله به این نتیجه می رسیم که توجه به بوم گرایی و مولفه های معماری بومی یکی از عناصر اصلی در ابنیه است و باید به این الگوها در معماری معاصر، توجه گردد. در پژوهش حاضر، روش تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی و براساس روش و ماهیت، توصیفی – تحلیلی است.