بررسی شاخص های رویکرد شهر سبز راستای تحقق توسعه پایدار

گسترش شهرها باعث تشدید عوارض بی حد و ناپایدار شهری شده است، که تشدید آلودگی های محیطی از مهم ترین این عوارض به شمار می آید وزمینه ساز از بین رفتن فضاهای سبز درون شهر ی و تغییر کاربری اراضی است. توسعه در یک ظرفی به نام شهر رخ می دهد و توسعه پایدار مظروفی است که در شهر پایدار امکان شکل گیری و حیات را می یابد. شهر پایدار با فرم های گوناگونی ظهور و بروز می یابد که یکی از آنها شهر سبز است مشخصات شهر سبز همانند شهر پایدار بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر نظیر خورشید و باد، حمل ونقل عمومی سالم و آسان و قابل دسترس، ساختمان های سازگار با محیط زیست ...، می باشد. درواقع رویکرد شهرسبز با محوریت ابعاد نظری و عملی توسعه پایدار، حکایت از آن می کند که شهرها چرا و چگونه باید سبز باشند و اولویت در شهرهای سبز توجه به این مسیله است که توسعه شهری نباید منابع محدود و تجدیدناپذیر را از بین ببرد و نظام های زیست محیطی را به شکلی تخریب کند که ساکنان مناطق شهری ونسل های آینده قادر نباشند نیازهای خود را برآورده سازند شاخص های شهر سبز، عملکرد زیست محیطی شهرهای بزرگ جهان را ارزیابی می کند. نمرات شاخص شهر سبز، نیاز ضروری شهرها، در کشورهای در حال توسعه برای قرار گرفتن در مسیر توسعه پایدار را بیان می کند با ارایه گزینه های مناسب و کارآمد برای حرکت مردم در شهر و پیرامون آن، می توان میزان تولید گازهای گلخانه ای در هوا و استفاده از سوخت های فسیلی را کاهش داد. توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی، کاربری زمین و حمل و نقل را یکپارچه کرده و به ایجاد جوامع فشرده، با قابلیت پیاده روی و اختلاط عملکردی نزدیک به ایستگاه های حمل و نقل عمومی کمک می کند. توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی می تواند مراکز فعالیت پر جنب و جوشی را در محله ها ایجاد کند. ارتباط خیابان ها و پیاده روها بین مراکز فعالیت مانند مراکز تجاری، مدارس و پارک ها. برقراری ارتباط درونی بین کاربری های غیرمسکونی به منظور اجتناب از ایجاد مسیرهای سواره غیرضروری که سبب اختلال حرکت عابر پیاده می شود.