مروری بر طرح تفرجگاهی رودخانه بوفالو؛ منظری در بند زیرساخت های اکولوژیکی شهر

ساختارهای طبیعی موجود در کالبد شهر، در بهبود کیفیت منظر شهرها، ارتقا ی ارزش های زیبایی شناختی، اکولوژیک و اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و بستری برای فعالیت های تفریحی و گردشگری ساکنان شهرها به شمار می روند. رودخانه های درون شهری علاوه بر این که فضاهای عمومی و عامل تداوم منظر طبیعی در شهر هستند، میتوانند عنصری هویت بخش و خاطره انگیز برای یک شهر به شمارآیند. این رودخانه ها همچنین به عنوان فضاهای پنهان، فرصت هایی هستند که بی توجه رها شده اند و با توجه به کمبود فضاهای سبز و باز در شهرها و به رغم پتانسیل های فراوانی که دارند استفاده کامل و درخوری از آنها نمی شود. رودخانه بوفالو هسته اصلی مرکز شهر هاستون در تگزاس است که در زمان خود محوری غنی از فرهنگ و فعالیت های تجاری و حمل و نقل کشتیرانی بود اما در اواخر قرن 19 میلادی با توسعه شهرسازی و رشد روزافزون ساختمان ها به ویرانه ای برای دفع فاضلاب های شهری و میراثی فراموش شده بر زیر بزرگراه های طبقاتی تبدیل شد. احیای این رودخانه بعنوان محور طبیعی مرکز شهر در سال های اخیر در دستور کار قرار گرفت. در این مقاله به نحوه زنده سازی این بستر طی مراحلی گام به گام پرداخته می شود.با تطبیق اقدامات انجام شده توسط گروه طراحی منظر برای اهداف تعیین شده از سوی گروه مشارکتی رودخانه و همچنین معیارهای توسعه پایدار شهری می توان نتیجه گرفت که پروژه های این چنینی با نگاهی کل نگر باعث سرزندگی فضاهای بستر رودخانه های شهری شده و قابل استفاده توسط آیندگان هستند. فعالیت های مشابه می تواند الگویی برای زندگی دوباره رود دره های فراموش شده و مسیل های با پتانسیل بالا در تهران و سایر شهرهای ایران باشد. روش تحقیق در این مقاله طبق مشاهدات کتابخانه ای و تحلیلی توصیفی می باشد.