جایگاه و مفهوم شمسه در تجلی هنر معماری اسلامی در دوره قاجاریه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,680

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IACUT03_359

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

هنرمندان مسلمان، فوق العاده به ایجاد نور و آنچه که نور منعکس می کند در آثارشان توجه داشته اند. به همین علت هنرهای آتشین که عبارت از مینا و سرامیک و کاشی سازی و از این قبیل هستند؛ در هنرهای اسلامی و در همه جای دنیای اسلام رواج داشته است.نقطه مرکزی را در گنبدها معمولا با نور ملازم می کنند و در تذهیب که معمولا در شمسه ها چنین حالتی ظاهر می شود، با رنگ طلا در مرکز، بیان می شود. این که نقطه اول را که همان نقطه 8 پایانی سلوک عشقه هاست، به نور تعبیر می کنند، برگرفته از تفکر عرفانی اسلام است که در قرآن کریم نیز بر آن تاکید شده است. خداوند خود را نور می داند. این نور همه عالم وجود را از غیب و شهادت در بر می گیرد و از این رو برای دریافت آن، سیر به درون که مرجع الهام سالکان و منبع انوار الهی است .دو عامل در هنر اسلامی خیلی مهم است. این دو عامل یکی عامل نقش های هندسی و دیگری عامل نقش پیچک است.

نویسندگان

پویا دولابی

استادیار معماری دانشگاه خلیج فارس بوشهر

احمدرضا کابلی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی ماهشهر

غزال مسافرزاده

دانشجوی دکترا تخصصی معماری دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر

فاطمه نظرزاده

دانشجوی دکترا تخصصی معماری دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر