بررسی تاثیر نشانه های شهری برروی ادراک ناظرین براساس اصول روانشناسی گشتالت

هر شهر به منظور ایجاد تصویری واضح در ذهن ساکنین نیازمند این است که بتواند فرد را قادر سازد تا به آسانی اجزاء سیمای شهر را شناسایی کند. یکی از عناصر کالبدی شهر که منجر به افزایش ادراک محیطی می شود، نشانه می باشد. نشانه ها به شخص ناظرکمک می کنند تا موقعیت دیگر اجزاء محیط را تعیین کرده و همچنین به عنوان یک تدبیر سازماندهی، ابزار هدایت گری، مسیر یابی نیز بکار روند. با پیشرفت دانش بشری، از یک سو طراحان در پی استفاده از علوم انسانی در مطالعات محیطی و طراحی بودند و از سوی دیگر پژوهشگران علوم انسانی بویژه روانشناسان، سامان دادن به مطالعات آزمایشگاهی در بستر زندگی روزمره انسان را مورد توجه قرار دادند. از همنشینی و تعامل این دو دسته از معارف و اندیشه های بشری حوزه هایی میان دانشی به تکوین رسیدند. در حوزه علوم انسانی نظریه گشتالت مبانی طراحی را بیش از هر نظریه دیگر ادراک، تحت تاثیر قرار داده است و از انجایی که نشانه ها مانند شکل در مطالعات شکل-زمینه گشتالت عناصری قابل تفکیک محسوب میشوند برآنیم که در تحقیق پیش رو که براساس مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته به بررسی نشانه ها در ادراک محیط براساس اصول روانشناسی گشتالت بپردازیم.