مبانی جرم شناختی نقش خانواده درفرآیند بازپروری اطفال بزهکار

بازپروری بزهکاران از مهمترین کارکردهای نظام عدالت کیفری محسوب میشود که هدف آن فراهم کردن فرصت مناسب برای بازگشت بزهکاران به زندگی سالم اجتماعی میباشد. یکی از پاسخ های اساسی در راستای بازپروری اطفال بزهکار، سپردن آنها به خانواده شان است. خانواده به عنوان کوچکترین و بنیادی ترین واحد اجتماعی که نقش بسزایی در متجانس کردن رفتارهای افراد با محیط اجتماع برعهده دارد، میتواند از رهگذر به کارگیری تدابیر بازپرورانه، نابهنجارهای شخصیتی اطفال بزهکار را سامان بخشد و آنها را به سمت بازسازگاری اجتماعی پیش ببرد. به همین جهت، تصمیم گیرندگان سیاست جنایی با توجه به کارکردهای مطلوب این محیط در تربیت کودکان، این تدبیر را به رسمیت شناخته و تحت تاثیرآموزه های جرم شناسی برچسب زنی و پیش گیری رشد مدار، به منظور جلوگیری از بروز اثرات منفی ناشی از حضور اطفال در فرآیند عدالت کیفری و عدم حضور آنها در محیط خانواده، بر استمرار حضور اطفال در این محیط تاکید نمودهاند. در این نوشتار در دو قسمت، از چگونگی کارکرد بازپرورانه خانواده در بستر جرم شناسی برچسب زنی و پیشگیری رشد مدار سخن به میان می آید