معرفی فناوری گروباکس در کنترل بیولوژیک فرسایش بادی

یکی از مشکلات نواحی خشک و بیابانی کشور ایران، هجوم ماسه های روان به شهرها و روستاها است. به نحوی که حرکت ماسه های روان، اراضی کشاورزی، جاده ها، راه آهن، مناطق مسکونی و سایر تاسیسات را تهدید می کند. یکی از روش ها برای محدود کردن خسارات ناشی از فرسایش بادی، کاشت درختان تاغ است، که متاسفانه به دلیل مشکل کم آبی، قسمت زیادی از این درختان خشک شده اند. این در حالی است که فناوری گروباکس می تواند به موفقیت این نوع پروژه ها کمک شایانی نموده و شانس بقای گیاه در شرایط بیابانی را افزایش دهد. گروباکس برای نهال در مقابل باد به عنوان قیم عمل کرده و خاک و هوای اطراف نهال، همواره در شرایط گرمای هوای محیط در روز، خنک و در شرایط سرمای محیط شب ، هوا و خاک اطراف نهال گرم تر از بقیه نقاط است؛ ضمن اینکه رطوبت خاک اطراف نهال به علت وجود گروباکس روی آن، تبخیر نمی شود و در اطراف نهال علف های هرز نمی روید. به این ترتیب بهره وری استفاده از آب افزایش می یابد و با میزان کمتر مصرف آب، راندمان بیشتری به دست می آید. همچنین انرژی و هزینه موردنیاز این روش در مقایسه با روش آبیاری سنتی، کمتر است. لذا پیشنهاد می شود در پروژه های درخت کاری با هدف مبارزه با فرسایش بادی، از تکنولوژی گروباکس استفاده گردد.