بررسی ساختار رسوبی منطقه تخریب شده شهر رشت در زلزله سال 1369 با استفاده از داده های لرزه نگاری

دز زلزله سال 1369 منجیل و رودبار ساختمان‌های زیادی در شهر رشت آسیب دید. در این تحقیق با کمک لرزه‌نگاری شکست مرزی با پروفیل P و S شرایط محلی خاک و زمین‌شناسی افق‌های سطحی و ساختگاه منطقه تخریب شده مطاله شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ساختگاه شهر رشت بر رسوبات کواترنر دریایی قدیمی Q1m، رسوبات دلتایی Q2d، رسوبات دلتایی همراه با گراول Qdg و رسوبات دریایی جوان Q2m قرار دارد و بر اساس نتایج این مطالعات، مرز رسوبات در اثر تاثیر میزان رس بر سرعت موج P و ویژگی‌های لرزه‌ای آنها در بستر شهر رشت تفکیک شده است. مطالعات نشان می‌دهد که روند تغییرات سرعت امواج P و S در بستر شهر رشت در بالاتر و پایین‌تر از سطح آب زیرزمینی با توجه به بالا بودن سطح آب زیرزمینی با ساختار رسوبی همخوانی دارند. در زیر سطح آب زیرزمینی مرز رسوبات با وضوح بیشتر در نقشه تغییرات VP تفکیک شده است. تغییرات جانبی در سرعت موج P در رسوبات قدیمی Q1m نشان می‌دهد که ساختگاه شهر رشت در این قسمت دارای تغییر جانبی زیادی است. موقعیت ساختمان‌های تخریب شده در زلزله 1369 در بستر شهر رشت عموما در این واحد رسوبی واقع است.