شناسایی عوامل موثر بر میزان بهره وری انرژی و نیروی کار در بخش صنعت کشور

بهره وری یکی از عوامل مهمی است که از آن به عنوان هدف نهایی یک بنگاه اقتصادی نام برده میشود و روند تغییرات آن درطول زمان بیانگر پیشرفت، ثبات و یا پسرفت آن در طول زمان است. بنابراین در عین اینکه بررسی روند تغییرات آن در طول زمان در سطح خرد تعیین کننده استراتژیها و راهبردهای صنایع یا شرکتها است، در سطح کلان نیز به عنوان یک دورنما به سیاستگذاران و مجریان کمک میکند. همچنین با توجه به اینکه سودآوری نشان دهنده موقعیت مالی در زمان حال و بهره وری بیانگر وضعیت آن در آینده است، بنابراین یک صنعت یا شرکت زمانی میتواند به سودآوری مستمر خود امیدوار باشد که به موضوع بهره وری توجه کند . از اینرو در این مقاله به بررسی تاثیر بهره وری انرژی و نیرویکار بر ارزش افزوده بخش صنعت کشور طی سالهای1389-1393 پرداخته گردید. برای این منظور با در نظر گرفتن نمونه آماری شامل شرکتهای فعال در زمینه فعالیتهای صنعتی شاغل در بورس تهران و با بهرهگیری از روشهای رایج اقتصادسنجی و بالاخص روش پانل دیتا به تخمین مدل تحقیق و آزمون فرضیات پرداخته شد. نتایج بدست آمده از بررسی مدل نشان داد ضریب تاثیرگذاری تعداد نیروی کار، سرمایه گذاری و مصرف انرژی شرکتهای فعال در زمینه فعالیتهای صنعتی بورس بر میزان تولیدات زیربخشهای صنعت به ترتیب معادل0/238و0/212و0/140 واحد بوده که در سطح خطای 1 درصد نیز معنیدار است که این نتایج بیانگر میزان بهره وری در نیروی کار، سرمایه و مصرف انرژی در این شرکت ها بوده است