بررسی رابطه سلامت عمومی و تاب آوری در مادران کودکان دبستانی شهرستان یزد

امروزه شناسایی وضعیت تندرستی مادران یک اصل اساسی برای هر جامعهای محسوب میشود، زیرا مادران نقش مهمی در تربیت و پرورش فرزندان سالم برای آینده یک کشور دارند. از اینرو هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سلامت عمومی و تاب-آوری در مادران کودکان دبستانی شهرستان یزد بود. این پژوهش از نوع همبستگی است که بر روی 122 مادران دارای فرزند دبستانی که طی سال 1393 به مرکز مشاوره و روانشناختی پرنیان شهرستان یزد مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. از این تعداد 59 نفر از مادران، فرزندشان دچار اختلال یادگیری بود، که تحت نظر روانشناس در حال درمان بودند. شیوه نمونه گیری در این پژوهش از نوع نمونه گیری در دسترس بود. برای جمعآوری اطلاعات از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ) و تابآوری (CD-IRSC) استفاده شد. دادهها با نرمافزار SPSS-18 و روش آماری توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تیم ستقل مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین سلامت روان و مولفه های اختلال جسمانی، اضطراب و بیخوابی، بدعملکردی اجتماعی و افسردگی با مقیاس تابآوری در مادران کودکان دبستانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد .(P> 0/01) نتایج رگرسیون نشان داد که متغیرهای بدعملکردی اجتماعی و افسردگی به ترتیب بیشترین توان پیشبینی متغیر تابآوری را در بین مادران داشتند .(P> 0/05) همچنین مشخص گردید که تفاوت معناداری بین میزان سلامت عمومی و تاب آوری در بین مادران با کودکان اختلال یادگیری و عادی وجود نداشت .(P<0/05) از نتایج به دست آمده میتوان استنباط کرد که هر چه میزان سلامت روان در مادران بیشتر باشد، آنان دارای توان بیشتری برای مقابله با رویدادهای زندگی هستند. بنابراین در هنگام مواجه با رویدادهای ناگوار مانند ترس و بیماری، آنان واکنش مناسبتری از خود نشان میدهند.