بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی سالمندان مقیم آسایشگاه شهر گرگان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی سالمندان می باشد . جامعه آماری کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه شهر گرگان در سال 93 که مجموعا 26 نفر بودند. این مطالعه جزء تحقیقات شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. این طرح از دو گروه آزمودنی تشکیل شده است که هر دو گروه دوبار مورد اندازه گیری قرارمی گیرند. در این پژوهش با توجه به تعداد محدود افراد جامعه تحقیق، کل افراد جامعه به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. بنابراین نمونه پژوهش در این تحقیق برابر است با تعداد کل افراد جامعه که پس از ریزش دو نفرمجموعا 24 نفر در دو گروه آزمایش و کنترل به شیوه جایگزینی تصادفی تقسیم شدند . که گروه آزمایش هر 8 جلسه به مدت 60 دقیقه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت ، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرده است . ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، پرسشنامه شادکامی آکسفورد می باشد. برای تحلیل نتایج ازروش آمار توصیفی (فراوانی ، درصد، میانگین و... ) و آمار استنباطی شامل تحلیل کواریانس برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدبر شادکامی سالمندان در سطح پنج درصد با مقدار احتمال P> 0/0001معنی دار می باشد. یعنی تفاوت معنی داری (با کنترل عامل پیش آزمون) بین نمره های شادکامی گروه آزمایش و کنترل وجود دارد.