بررسی و نقد ابزارها و روش های ارزیابی پایداری در محیط های ساخته شده

بخش مسکن و صنعت ساختمان علاوه بر اینکه در شکوفایی و رونق اقتصادی جوامع مختلف نقش بسزایی دارد در تحقق چشم انداز و دستیابی به اهداف توسعه پایدار نیز به دلیل سهم زیاد در مصرف انرژی و میزان آلایندگی در چرخه عمر محصول، دارای اهمیت و جایگاه ویژه ای است. ازاینرو ضرورت ایجاد و اجرای روشهایی که به کمک آن بتوان میزان پایداری در محیطهای ساخته شده را ارزیابی نمود سبب شد تا پروژه های فراوانی در سراسر جهان با استفاده از این روشها به اجرا درآیند. لزوم تحقق پایداری در همه ارکان توسعه موجب بسط و گسترش این ابزارها و روشها در سطح محلی با بهره گیری از تجارب ارزشمند سایر جوامع ونیز سازگاری این روشها با شرایط اقلیمی و فرهنگ بومی آن منطقه گردید. آشنایی با روشها و ابزار متداول اندازه گیری پایداری، میزان اهمیت اصول سه گانه پایداری (TBL) در این روشها، تفاوتهای ساختاری آنان با یکدیگر و لزوم تنظیم یک روش جامع و هماهنگ در سطح بین المللی برای مقایسه میزان پایداری محیطهای ساخته شده مطالبی است که در این مقاله موردبررسی قرار خواهند گرفت.