ارایه یک روش ابتکاری برای اصلاح کرایه خطوط اتوبوس رانی با رویکرد کاهش میزان یارانه پرداختی

یکی از مسایل مهمی که هر ساله متولیان خدمات اتوبوسرانی با آن سر و کار خواهند داشت، تعیین میزان نرخ کرایه خدمات برای سال آینده است. تقریبا تمام رویکردهایی که در حال حاضر برای این منظور استفاده میشوند، به صورت استفاده از یک ضریب رشد ثابت و یا اضافه کردن یک مبلغ ثابت و مشخص به کرایه های فعلی میباشد که به نظر فاقد منطق مشخص و هدفمندی میباشد. از سویی دیگر، جنس خدمات اتوبوسرانی به عنوان یکی از مهمترین شیوه های حمل ونقل همگانی به گونه ای است که همواره نیازمند حمایتهای گوناگون و از جمله حمایتهای مالی که تحت عنوان یارانه شناخته میشود، میباشد. در این مقاله به ارایه روشی کاربردی جهت تعیین ضریب رشد کرایه خطوط یارانه گیر با رویکرد کاهش مجموع یارانه های پرداختی سالیانه ارایه شده است. در این مدل، از روش میانگینگیری متوالی استفاده شده و نتایج حاصل از آن که از تست مدل بر روی یک شبکه کوچک فرضی حاصل شده است، نشان میدهد که رویکرد مذکور علاوه بر دستیابی به هدف مورد نظر در کاهش دلخواه میزان یارانه های سالیانه، از رویکرد استفاده از ضرایب رشد ثابت نیز عملکرد بهتری را خواهد داشت.