بررسی تنوع گونه ای لایه درختی جنگل های زاگرس میانی (مطالعه موردی: جنگل آموزشی, پژوهشی دانشگاه رازی کرمانشاه)

تنوع محلی به کمک شاخص های مختلفی مانند تعداد گونه در واحد سطح (غنا گونه ای) یا شاخص شانون و دیگر شاخص ها برداشت می شود. هدف از این پژوهش بررسی تنوع گونه ای لایه درختی در جنگل های زاگرس میانی می باشد. جهت اجرای این پژوهش، در حد فاصل شهرستان های کرند غرب و سرپل ذهاب استان کرمانشاه تعداد شش محل در جهت ها و ارتفاعات مختلف به شرح ارتفاع 900 متر شامل دامنه جنوبی روستای رفیع و دامنه شمالی روستای گاوچالی، ارتفاع 1200متر شامل دامنه های شمالی و جنوبی روستای قراویز و ارتفاع 1600 متر شامل دامنه های شمالی و جنوبی روستای سرمیل در جنگل آموزشی, پژوهشی دانشگاه رازی کرمانشاه انتخاب شدند. در هر محل تعداد 16 قطعه نمونه دایره ای شکل ده آری با استفاده از الگوی منظم تصادفی و در ابعاد شبکه 100*100 متر مشخص گردید و بعد از اینکه تمامی درختان هر قطعه نمونه به تفکیک گونه درختی برداشت گردید، برای هر قطعه نمونه مقدار شاخص های تنوع زیستی محاسبه شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار شاخص های بریلویین، سیمپسون، شانون، فیشر و مارگالف در دامنه شمالی روستای سرمیل مشاهده شد و کمترین مقدار شاخص های بریلویین، سیمپسون و شانون در دامنه جنوبی روستای رفیع مشاهده و همچنین کمترین مقدار شاخص های فیشر و منهنیک در دامنه شمالی روستای گاوچالی مشاهده شد. نتایج آزمون تجزیه واریانس یک طرفه نشان داد که بین میانگین شاخص های تنو ع زیستی در محل های مورد پژوهش اختلاف معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که بیشترین تنوع گونه ای درختی در دامنه شمالی روستای سرمیل مشاهده شد و علت را می توان در اختلاف ارتفاع محل ها که با افزایش ارتفاع تنوع افزایش می یابد و مرطوب بودن دامنه های شمالی دانست. براساس نتایج پیشنهاد می شود که الویت طرح های حمایتی در روستاهای رفیع و گاوچالی باشد.