اولویت بندی مھمترین عوامل موثر بر روشھای مداخله جویانه در طراحی بافت شھری از دیدگاه آرام سازی جریان ترافیک با روشھای تصمیم گیری چندمعیاره (مطالعه موردی : شھر شیراز)

در سیستم مدیریت ترافیک شھری، ھدف تنھا حرکت وسایط نقلیه نیست، بلکه آرام سازی جریان ترافیک نیز جزء اھداف اصلی آن به شمار می رود .امروزه، رشد روزافزون تقاضای جابجایی درون شھری در کلانشھرھا به یکی از دغدغه ھا و مسایل چالش برانگیز مدیریت شھری تبدیل شده است که طراحی شھرھا را با مشکلاتی ھمراه ساخته است .با توجه به ساختار و شاکله قدیمی شھرھا معمولا امکان افزایش عرضه تسھیلات و زیرساخت ھای حمل و نقلی )نظیر ایجاد خیابان ھای جدید و یا تعریض معابر (به راحتی فراھم نیست یا با ھزینه ھای سنگینی ھمراه است؛ از اینرو محققین و مسیولین تلاش بسیاری در زمینه توسعه روشھای بھبود و افزایش کارآیی تسھیلات ترافیکی موجود داشتھاند و سعی کردھاند تا با ارایه راھکارھای کم ھزینه، سطح سرویس جھت بھبود روند ترافیک در شھرھا را بھبود ببخشند .در مقاله حاضر، سعی گردیده تا به بررسی و تعیین عوامل موثر در طراحی بافت شھری از دیدگاه آرام سازی جریان ترافیک در معابر درون شھری با روشھای تصمیم گیری چندمعیاره (AHP) و با انجام مطالعه موردی در شھر شیراز پرداخته شود .