مقایسه ویژگی های شخصیتی و میزان سازگاری مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی و عادی شهر تهران سال 88 - 1٬387

هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های شخصیتی و میزان سازگاری مادران کودکان عادی و عقب مانده ذهنی شهر تهران می باشد. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای فرزند شهر تهران است. نمونه آماری شامل 200 بار در (100 مادر با فرزند عقب مانده ذهنی و 100 مادر با فرزند عادی) بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدن. برای جمع آوری داده ها در این مطالعه از مقیاس سازگاری اجتماعی بل و پرسش نامه شخصیتی 16 عاملی کتل استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل واریانس تک متغیره و آزمون تی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مادران و دختران عادی از لحاظ متغیرهای ویژگی های شخصیتی و سازگاری تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری : این یافته ها به این معناست که مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی در مقایسه با مادران دختران قاطی سازگاری کمتری داشته و مادران کودکان عادی سطوح بالاتری از عوامل شخصیتی هوش عمومی، پایداری هیجانی، خلق استوار و پایدار و خلق و خو را نسبت به مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی نشان دادن. بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود فراهم داشتن آموزش های خاص برای این والدین بتوانند در کاهش پریدگی، افزایش میزان سازگاری و به طور کلی در ارتقای بهداشت روانی آن ها موثر باشد.