اثربخشی موسیقی درمانی بر رفتارهای کلیش های، رفتارهای آسیب به خود و رفتارهای پرخاشگرانه ی کودکان اتیستیک

یکی از مهمترین مشکلات کودکان اتیستیک مشکلات رفتاری این کودکان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی موسیقی درمانی و شدت و فراوانی رفتارهای کلیشه ای، رفتارهای آسیب به خود و رفتارهای پرخاشگرانه کودکان اتیستیک بود. روش پژوهش آزمایشی دارای طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی ها یکی پژوهش 24 کودک اتیستیک بودند که از بین 127 نفر از مراجعه کنندگان به مرکز اتیستیک اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از نامه های آن ها در آزمون تشخیصی اتیستیک (گارز) همتا شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گماشته شدن و سرانجام یکی از گروه ها به صورت تصادفی به عنوان گروه آزمایش انتخاب شدن. مجموعه درس های موسیقی درمانی که در هفته دو جلسه (یک جلسه سردی و یک جلسه گروهی) برگزار می شد، 62 جلسه بود. داده های این پژوهش از طریق پرسش نامه مشکلات رفتاری جمع آوری شد و با استفاده از آزمون t تحلیل شد. نتایج نشان داد که موسیقی درمانی بر کاهش فراوانی رفتار خودآزادی اثر معناداری داشت ( 0/05> p). به نظر می رسد توسعه دوانی می تواند موجب کاهش مشکلات دسترسی کودکان اتیستیک شود و لازم است تمام مراکزی که بین کودکان خدمات ارایه می دهند از موسیقی درمانی برای کاهش مشکلات رفتاری کودکان اتیستیک استفاده کنند.