ویژگی های روان سنجی پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه وارتباط آن با فرسودگی تحصیلی و انگیزش پیشرفت در میان دانش آموزان شهر تهران

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2005 (در بین دانشآموزان مقطع متوسطه انجام گرفت. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی -پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه بود. نمونه مورد بررسی 350 دانشآموز (200 پسر و 150 دختر) بود که از طریق نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزارها ی پژوهش پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه، فرسودگی تحصیلی و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس بودند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی اکتشافی و ضریب همبستگی انجام شد. یافتهها: آلفای کرونباخ کل مقیاس برابر با 88/0 به دست آمد که حاکی از پایایی مطلوب این مقیاس است. بهمنظور تعیین روایی واگرا، همبستگ ی این مقیاس با پرسشنامه فرسودگی تحصیلی محاسبه شد (567/0 (-که حاکی از همبستگی منفی و معنیدار بود. علاوه بر این ضریب همبستگی مقیاس احساس تعلقبه مدرسه و مقیاس انگیزش پیشرفت برابر 441/0 به دست آمد که روایی همگرای مقیاس احساس تعلق ب ه مدرسه را تایید میکند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی وجود شش خرده مقیاس حمایت معلم، مشارکت در اجتماع، احساس رعایت عدالت و احترام، احساس مثبت به مدرسه، تعلق فرد به مدرسه، مشارکت علمی را برای این مقیاس تایید کرده است. نتیجهگیری: مقیاس اندازهگیری احساس تعلق ب ه مدرسه را م یتوان بهعنوان یک ابزار پایا و معتبر در موقعیتهای آموزشی و پژوهشی بهکار برد.