ارتباط بین شرکت در فعالیت های ورزشی و کیفیت زندگی در افراد میانسال فعال

هدف از این پژوهش، ارتباط بین شرکت در فعالیت های ورزشی و کیفیت زندگی در افراد میانسال فعال می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد میانسال فعال شهر همدان با دامنه سنی 40 تا 60 سال تشکیل دادند که تعداد 120 نفر(60 نفر زن و 60 نفر مرد) از طریق مصاحبه حضوری و به صورت داوطلب به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بوده که به لحاظ روش جمع آوری اطلاعات پیمایشی است. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسشنامه های فعالیت بدنی شارکلی (SHARKLY) و کیفیت زندگی (WHOQOL) بود. جهت ارزیابی پایایی پرسشنامه، از روش بازآزمایی استفاده گردید و میزان آلفای کرونباخ به دست آمده برای پرسشنامه شارکلی 0/86 و پرسشنامه کیفیت زندگی 0/89 گزارش شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفته است. نتایج آزمون فرضیات نشان داد که بین شرکت در فعالیت های ورزشی و سلامت جسمانی در افراد میانسال فعال ارتباط معنی داری وجود دارد (r(2)=0/14, sig<0/05). همچنین بین شرکت در فعالیت های ورزشی و وضعیت روانی در افراد میانسال فعال ارتباط معنی داری مشاهده شد (r(2)=0/07, sig<0/05). در حیطه ارتباطات اجتماعی، اثر شرکت در فعالیت های ورزشی در افراد میانسال فعال مثبت و معنی دار بود (r(2)=0/10, sig<0/05). بین شرکت در فعالیت های ورزشی و قلمرو محیطی در افراد میانسال فعال ارتباط معنی داری دیده نشد (r(2)=0/02, sig<0/05). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین شرکت در فعالیت های ورزشی و کیفیت زندگی در افراد میانسال فعال ارتباط معنی داری وجود دارد (r(2)=0/05, sig<0/05). با توجه به یافته های تحقیق چنین استنباط می شود که انجام ورزش و فعالیت بدنی می تواند نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی افراد میانسال داشته باشد.