بررسی نحوه اسکان همراهان بیمار در بیمارستان های شیراز با رویکرد کاهش تنش های روانی همراهان

بیمارستان از جمله موسسات بهداشتی و درمانی است که تامین رفاه و آسایش کارکنان، بیماران و همراهان آنها در آنحایز اهمیت م یباشد و طراحی نامناسب بیمارستان ها بدون در نظر گرفتن فضاها و امکانات رفاهی، مشکلات روحی وترس و اضطراب را برای بیماران در پی خواهد داشت. یکی از مهم ترین معضلات در بیمارستان های کلانشهرها، بی توجهیبه مقوله رفاه و آسایش همراهان بیماران که نقش موثری به عنوان پشتیبان روحی و روانی بیماران دارند می باشد. باگذری به بیمارستان های کلانشهرها، با صحنه سردرگمی به دلیل اسکان نامناسب همراهان بیمارانی که از دیگر شهرهامراجعه کرد هاند، مواجه می شویم که همین مسیله سبب تنش روانی همراهان در بیمارستان ها شده است. در این پژوهشبا توجه به اهمیت اسکان همراهان بیمار و تاثیر آن بر بیماران، به بررسی این مورد در کلانشهر شیراز پرداخته و تفکرکلی این پژوهش بر مبنای یافتن عوامل مشک لساز برای همراهان بیماران جهت اسکان یافتن و دستیابی به نیازهای آناندر محیط های درمانی، با شناخت ویژگی های محیطی موثر بر ایشان از محیط معماری بیمارستان می باشد و با ارایهالگویی مناسب با نیازهای همراهان بیمار، به ارایه راهکارهایی کاربردی در جهت ارتقای کیفی عملکرد فضاهای درمانی ازطریق کاهش تنش های روانی و افزایش رضایت همراهان بیمار، پرداخته شده است. به منظور دستیابی به اهداف مورد نظردر این مقاله از روش کتابخانه ای و بررسی میدانی فضاهای موجود و جمع آوری پرسشنامه از استفاده کنندگان خدماتدرمانی و مصاحبه با افراد صاحب نظر استفاده شده است. اغلب این افراد دارای نیازهای مشترکی می باشند که با در نظرگرفتن این نیازها و ادغام آن با راهکارهای استخراج شده از تحقیقات پیشین در زمینه رفع معضلات موجود درمحیط های درمانی، می توان راهکارهایی خاص برای طراحی فضایی جهت اسکان همراهان بیماران در بیمارستان هاپیشنهاد داد تا سبب ایجاد محیطی مطلوب تر گردد.