هم سویی تکنولوژی و هندسه ی ساخت درآفرینش فرم بناهای فرهنگی معاصر ایران (نمونه مورد مطالعه: تیاتر شهر)

پیوند فرم معماری و سازه بر اساس شواهد بسیار در معماری معاصر ایران به خصوص دوران پهلوی وجودداشته است. به تدریج این پیوند در پی تحولات معاصر میتواند دست مایه ای باشد تا این دو مقوله مرتبط(معماری و سازه) زیبایی و استواری جدیدی را شکوفا کنند. به نظر می رسد فضای معماری در تار و پودسیمای شهری، فضایی کیفی بوده و مبین خصوصیات بصری است. پیوند بین فرم و سازه تندیس خاصی راپدید می آورد که در این پژوهش سعی شده است که با رویکرد کیفی و از روش توصیفی- تحلیلی نقش سازه و همچنین، تاثیر آن در پیدایش فرم در معماری معاصر ایران مورد بررسی قرار گیرد.حاصل خلاقیت در سازه، فرم و فنآوریهای ویژهای در ساخت است. بنابراین طراحی بدیع و نوین برایساختمان هنگامی میسر خواهد بود که فرآیند طراحی و شکل گیری مراحل مختلف طرح نتیجه هماهنگی وانطباق صحیح سازه و فرم در معماری باشد.