بررسی تاثیر میزان یادگیری جوانان و نوجوان در محیط های آموزشی انعطاف پذیر از بعد معماری

توجه به جنبه های مهم یادگیری از زیربنای ساخت جامعه سالم است و در دنیای کنونی آن چیزی که آن را بیش از هر زمانی به پدیده ای پیچیده تبدیل می سازد. عوامل ایجاد کننده آن و روابط نامحدود میان آنها و در عین حال کلیت آنهاست. بخشی از این عوامل که مربوط به شرایط محیطی مناسب آن است در میان سایر عوامل تاثیر قابل ملاحظه ای خواهد داشت. مکان ها، مراکز اصلی تجربه بالافاصل از جهان است. مکان دارای یک سری پارامترهای مختلف از نظر ارزشی ومعنایی می باشد. از آنجا که محیط های آموزشی تولید کنندگان انسان های آینده هر مرز و بومی هستند و این مراکز پرورش و تولید می توانند تاثیرات بسزایی در زمینه کیفیت خروجی خود داشته باشند، لذا اهمیت طراحی مکان انعطاف پذیر در محیط های آموزشی برای جوانان و نوجوانان می تواند راهکار و نگرشی نوین در سطح آموزشی امروزی باشد. از آنجایی که شرایط فیزیکی محیط آموزشی معماری، در فراگیری و حالات روحی دانشجویان تاثیرگذار است، ایجاد محیط هایی که بتواند جوابگوی این نیازها باشد ضروری است. در دهه گذشته مطالعات زیادی در زمینه مکان، اهمیت توجه به محیط آموزشی جوانان و نوجوانان از بعد توجه به انعطاف پذیری به آنصورت که بایسته و شایسته است نشده است و بیشتر بحث کالبدی محیط اشاره شده است. از این رو این پژوهش به بعد انعطاف پذیر فضاهای آموزشی دی میزان یادگیری جوانان و نوجوانان اشاره دارد سعی بر آن دارد با دقت در کلیه اعمال و رفتارهایی که در انعطاف پذیری محیطی صورت می گیرند مولفه هایی را بیان کند که تامین کننده نیاز های رفتاری آنان باشد و در عین حال با توجه به مباحث دیگر مطرح در حوزه های روانشناسی به غنی سازی محیط اقدام نماید.