بررسی مفاهیم تاثیر گذار بر طراحی مراکز موسیقی در معماری معاصر

موسیقی تجسم دهنده اندیشه های آدمی است. موسیقی برای ما هنری استکه قبل از تمام هنرها میان هوش و ذکاوت مجرد آدمی و پدیده هایمحسوس آن الفت و هماهنگی برقرار کرده است. یعنی تا آن مایه ازعظمت خود کاسته است که بتواند در محدوده اندیشه انسان بگنجد.ویژگی های مشترک بین موسیقی و معماری در یونان کلاسیک آغاز شد.بنابراین ریشه تاریخی این فعالیت ها و فضاهای مربوط به آنها درغرب را باید در جشن ها و نمایش های یونان باستان جستجو کرد، کهبعدها درتماشاخانه های روم تداوم یافت و در رنسانس که موسیقیبرای نظریه پردازان معماری مرجعی قابل استفاده و سودمند بودهاست، به اوج خود رسید. موسیقی و معماری ما نیز مانند سایرهنرها از سیر تحولات اجتماعی بر کنار نمانده و روند قانونمندی هایاجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بر عوامل تعیین کننده اینهنرها بی تاثیر نبوده اند. از اهداف این پژوهش طراحی مرکز موسیقیهمساز با اقلیم در شهر تبریز، ارایه راهکارها به جهت صرفه جوییدر مصرف انرژی و بسط و گسترش صنعت موسیقی در شمال غرب ایران میباشد. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش تحلیل محتوایکیفی می باشد که روش جمع آوری اطلاعات در آن بصورت کتابخانه ای یااسنادی انجام گرفته است.