تحلیلی بر فرایند جهان گردی با رویکرد توسعه صنعت گردش گری پایدار در ایران

حرکت و سفر به منظور دیدار پدیدههای ناشناخته و سرزمین های مختلف و مناظر جذاب طبیعت در نهاد انسانی نهفته است. از دیر بازهمواره گروه هایی از انسان ها به خاطر دیدار بلاد دیگر و آشنایی با اقوام و جوامع مختلف بشری و دیدار از مناطق جذاب و دل فریبطبیعت و داد و ستد کالاهای مختلف رنج سفر را بر خود هموار مینمودند و با وجود خطرات مختلفی که زندگی و مالکیت آنها را تهدیدمی کرد راهی مناطق دور و نزدیک می گردیده اند.سیاحان و جهانگردان به انگیزه های مختلف، هر چند ممکن بود که در طول مسیر و راه با تلخ کامی های فراوانی مواجه گردند، اما درنهایت بسیاری از آنان طعم لذت سفر را می چشیدند و با سرزمین ها و ملل و ملیت ها و آداب و رسوم مختلف آشنا می شدند .این گونه مسافرت ها تا انقلاب صنعتی اروپا و ایجاد دگرگونی و تحولات عظیم در بسیاری از زمینه ها، مقدمات شکل گیری صنعت توریسمرا فراهم آورد.صنعت توریسم علاوه به اشتغالزایی و در آمدزایی و ارتقا سطح فرهنگی به مثابه پلی قلمداد می گردد که انسانها و ملیت های گوناگون را به همدیگر ارتباط می دهد و موجبات استحکام پیوندهای اجتماعی ملل را فراهم ساخته و در بسط و گسترش روابط بین المللی سهم به سزایی را ایفا می نماید .با توجه به اهمیت جهانی این صنعت بدون تردید کشور ما با توجه به وجود جاذبه های متنوع طبیعی و چشم اندازهای زیبای جغرافیایی ومیراث های عظیم تاریخی و مراقد متبرکه زیارتی و سیاحتی و آثار بدیع و با شکوه هنری دارای جایگاه ویژهای است که در اثر توجه و بذلعنایت بیشتر میتواند به یکی از قطب های توریستی دنیا تبدیل گردد و میلیون ها جهانگرد مشتاق را به طرف این مرز و بوم بکشاند.