بررسی و تحلیل تجارب و سیاست های پیاده مداری (نمونه موردی: کپنهاگ و پاریس)

امروزه پیاده راه ها و قلمروهای پیاده نه تنها جزء مهم ترین فضاهای عمومی شهری محسوب می گردند، بلکهاساسا به منظور تداوم حیات شهری ضروری هستند و به عنوان عناصری خاطره انگیز و هویت بخش درشهرهای امروزی شناخته می شوند.بنابراین جنبش پیاده مداری که هدف آن بازیابی و توسعه فضاهای پیاده در سطح شهرها و به رسمیت شناختنو اولویت قایل شدن برای عابرین پیاده به عنوان عناصر درجه اول شهری؛ به یکی از محورهای برنامه ریزی وطراحی شهری بدل گردیده است.به ویژه با آغاز هزاره سوم ضرورت رویکرد مجدد به حرکت پیاده به عنوان سالم ترین، اقتصادی ترین روشجابجایی درون شهری مورد توجه جدی برنامه ریزان و مدیران شهری قرار گرفته است.مقاله پیش رو، به بررسی و تحلیل سیاستها و طرح های دو شهر کپنهاگ و پاریس در زمینه پیاده مداری وپیاده راه سازی می پردازد. هدف از این مقاله شناخت تجارب و راهکارهای دو شهر مذکور در زمینه توسعهپیاده مداری است. روش پژوهش در این مقاله، توصیفی- تحلیلی است و در آن، برای گردآوری منابع اطلاعاتیو تیوریک از مقالات و پایگاه های علمی و مستند در زمینه موضوع، استفاده می شود.