بررسی آزمایشگاهی اثر تخلخل متفاوت بال و جان آبشکن T شکل بر توپوگرافی بستر در کانال مستقیم با بستر متحرک

آبشکن ها سازه هایی هیدرولیکی هستند که برای حفاظت از سواحل رودخانه ها به کار می روند. این سازه ها معمولا از مصالح سنگریزه ای، توری سنگی، فلزی و یا مخلوط رودخانه ای با روکش توری سنگی و به شکل های مختلف ساخته می شوند. آبشکن ها به طور معمول با زاویه ای نسبت به ساحل رودخانه و از طرف ساحل به داخل جریان اصلی امتداد یافته و موجب تنگ شدگی موضعی در رودخانه می شوند. یکی از کاربردی ترین اشکال آبشکن، آبشکنهای تی شکل که با توری سنگی احداث می گردد. در مقاله حاضر به بررسی تاثیر تخلخل متفاوت برای جان و بال آبشکن تی شکل بر روی آبشستگی اطراف آبشکن پرداخته شده است. که درصد بازشدگی مختلف در بال و جان آبشکن تی شکل تا چه اندازه بر آبشستگی اطراف آبشکن تاثیرگذار می باشد.آبشکن های مورد استفاده در این تحقیق از جنس پلگسی گلاس و گابیونی با درصد تخلخل های متفاوت برای بال و جان می باشند. نتایج بدست آمده نشان داد که ایجاد تخلخل به طور کلی موجب کاهش مقدار آبشستگی و نیز کاهش ارتفاع پشته رسوبی می گردد. همچنین مشاهده شد که ایجاد تخلخل بر روی جان آبشکن تاثیر بیشتری در کاهش مقدار آبشستگی نسبت به تخلخل روی بال دارد.