بررسی تاثیر جو سازمانی بر مدیریت دانش

امروزه دانش به عنوان یک منبع حیاتی برای کسب برتری رقابتی شناخته شده و مدیریت دارایی های دانشی ضرورتبیشتری یافته است. در این راستا، اشتراک دانش به عنوان یک عنصر کلیدی در فرایند مدیریت دانش شناخته شده است. جوسازمانی مربوط به تعیین ویژگی های قابل اندازه گیری محیط کار است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم توسط کسانی که دراین محیط کار می کنند درک شده است و فرض می شود که روی انگیزش و رفتارشان تاثیر می گذارد. همچنین به عنوان منبعیموثر و بانفوذ جهت شکل دهی رفتار عمی می کند. مدیریت دانش شامل فر ایندهای سازمانی است که ترکیب هم افزایی از ظرفیتپردازش داده و اطلاعات، تو سط فناوری اطلاعات، و ظرفیت خلاقیت و نوآوری توسط انسان را جستجو می کند. مدیریت دانش رافرایندی تعریف می نمایند که از طریق آن سازمان با استفاده از دارایی های فکری و مبتنی بر دانش خود به تولید ارزش و ثروتمی پردازد اما به نظر می رسد در تمام این موارد تلقی یکسانی از مدیریت دانش وجود داشته باشد. سرمایه اجتماعی مبنایی استبرای توضیح و توصیف ارتباطات میان افراد وسازمانها. مدیریت دانش رویکرد جامعی جهت ترسیم چشم انداز گسترده و همه جانبهبرای سازمان است و تمرکز اصلی آن بر ایجاد و به کارگیری دانش و نهایتا، دستیابی به اثربخشی سازمانی می باشد. مدیریت دانشاز یک فرایند چند مرحله ای پیروی می کند. مدلی که در این تحقیق برای مدیریت دانش استفاده شد، مدل عمومی مدیریتدانش می باشد. شامل 4 مرحله است که عبارت است از : خلق دانش، ذخیره سازی دانش، انتقال دانش و کاربرد دانش. در موفقیتمدیریت دانش محورهایی نقش دارند که در این تحقیق اثر دو عامل جو سازمانی و ساختار سازمانی بر مدیریت دانش سنجیده شد.در این تحقیق محقق به دنبال شناسایی رابطه بین جو سازمانی و مدیریت دانش می باشد تا در جهت بکارگیری و اجرایی کردنمدیریت گام بردارد.