بررسی سازگاری و عکس العمل ژنوتیپ های امیدبخش زمستانه و نیمه زمستانه گندم در آزمایش یکنواخت منطقه سرد

به منظور تعیین پایداری و مطالعه سازگاری گندم های زمستانه و نیمه زمستانه مناطق سرد تعداد 19 لاین و رقم حاصل از برنامه های به نژادی این مناطق به همراه یک رقم شاهد الموت در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت سه سال مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج عملکرد بدست آمده در هر سال تجزیه واریانس ساده بعمل آمد و در تمام سال ها وجود اختلاف معنی دار بین ارقام و لاین ها مشاهده گردید. سپس با توجه به یکنواختی واریانس اشتباه ازمایش مربوط به سه سال اقدام به تجزیه مرکب با استفاده از داده های سه ساله شد و از نتایج تجزیه مرکب نیز مشخص گردید که ارقام و لاین ها دارای اختلاف عملکرد معنی دار هستند. اثر سال و نیز اثر متقابل سال در تیمار نیز معنی دار شد. لذا با توجه به معنی دار بودن اثر متقابل اقدام به تجزسیه پایداری گردید و با استفاده از شاخص پایداری ضریب تغییرات C.V سال ها برای هر واریته شماره های 17، 19، 10، 5 بعنوان ارقام و لاین های سازگار و پایدرا محسوب شوند.