بررسی نحوه تخصیص نهاده ها در زراعت گندم آبی با استفاده از رهیافت تابع تولید در شهرستان تبریز

در این مطالعه برای تعیین مقدار بهینه مصرف نهاده ها در زراعت گندم آبی در شهرستان تبریز از برآورد تابع تولید استفاده گردید. الگوهای مورد استفاده شامل لیونتیف، درجه دوم تعمیم یافته و ترانسلوگ بود و اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از زارعین گندمکار شهرستان تبریز در طول سال زراعی 93-1392 جمع آوری گردید. در توابع برآورده شده Y: مقدار گندم تولیدی بر حسب تن در هکتار، O: مقدار کل آب مصرف شده برحسب متر مکعب در هکتار: B: بذر مصرف شده برحسب کیلوگرم در هکتار KS: کود شیمیایی مصرف شده بر حسب کیلوگرم در هکتار و S: سم مصرف شده برحسب لیتر می باشد. جهت برآورد مدل، انواع توابع تولید با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی برآورد و از میان آن ها، تابع تولید ترانسلوگ با توجه به تعداد معنی داری زیاد ضرایب و R2 بالا، نسبت به بقیه مدل ها، برتر تشخیص داده شد. نتایج برآورد این تابع نشان داد که از نهاده های آب، سم و بذر بیش از اندازه استفاده شده و تولید نهایی آنها منفی و در ناحیه سوم تولید می باشند ولی مقدار کشش کود بیش از یک و در ناحیه اول قرا رداد. همچنین نسبت (فرمول در متن اصلی مقاله) برای نهاده کود بیش از یک بوده که نشان می داد که از آن کمتر از مقدار بهینه مصرف شده است اما این نسبت برای بقیه نهاده ها کمتر از یک بود که بیانگر استفاده بیش از حد از آن ها می باشد در این مطالعه نیز مشابه با بسیاری از مطالعات گذشته این نتیجه حاصل شد که از نهاده آب، بیش از حد بهینه استفاده شده و به نظر می رسد علت آن استفاده از روش های آبیاری سنتی باشد.