اندیشه دنیایی پایدار

هم اکنون حفظ محیط زیست و دستیابی به توسعه پایدار یکی از مباحث اصلی و اساسی است که با اجرای طرح های جامع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی می بایست در سرلوحه برنامه کشورهای مختلف جهان قرار گیرد و یکی از برنامه های پیش رو کاهش مصرف سموم و کودهای شیمیایی است که هدف مقدس اجتماعی و انسانی ما را بر این می دارد تا در رسیدن به جامعه ای سالم و بهداشتی و با تاکید بر حفاظت از منابع و ذخایر آب، خاک و گیاه قدم بر داریم. شاخص هایی که امروزه توسعه یافتگی کشوری را می سنجد، شاخص های توسعه پایدار است و در رابطه به توسعه کشورها، مسائل زیست محیطی مهم و با اهمیت و نقش مسائل زیست محیطی بر زندگی انسان و افزایش دانش بشری در این زمینه متاسفانه روند تخریب محیط زیست ادامه دارد، از همین رو کارشناس و صاحبنظران، خطرها و چالش های زیست محیطی را نه مساله ملی، بلکه جهانی می دانند. هر ساله بیش از یک میلیون نفر به جمعیت کشور ما اضافه می گردد و تقاضا برای مواد غذایی به دلیل مزبور و همچنین توزیع ناعادلانه مواد غذایی و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی که خود سبب افزایش مصرف سرانه می گردد رو به فزونی است حفظ منابع تولید کننده مواد غذایی از نظر کمی و کیفی و به خصوص آب و خاک تلاش همه گیر را می طلبد. با افزایش روز افزون جمعیت و نیاز بیشتر به غذا و افزایش تولیدات کشاورزی، مراتع و جنگلها جای خود را به زمینهای کشاورزی با کاربرد فراوان سموم و کودهای شیمیایی داده است و با مصرف بی رویه این مواد آسیبهای جدی به زمین وارد می گردد. شاید بتوان گفت، بخش کشاورزی ایران مولد بیش از 25% درآمد ناخالص ملی است و معاش اغلب ساکنین روستاها که حدود 40% از جمعیت نزدیک به 60 میلیونی کشور را شامل می شوند از فعالیت های کشاورزی تامین می گردد. بایستی در نظر داشته باشیم که، افزایش تولید نباید به بهای تخریب محیط زیست تمام شود.