بهینه سازی حفاظت فیزیکی نیروگاه هسته ای براساس طراحی عناصر معماری

یکی از مسایل مطرح در نیروگاه های هسته ای مساله حفاظت فیزیکی است که در آن از فعالیت های غیر مجاز در ارتباط با مواد و تاسیسات هسته ای جلوگیری می شود. در عین حال از لحاظ اقتصادی حفاظت، بخشی از هزینه های اضافی تولید برق در ارتباط با سلامت و محیط زیست را به خود اختصاص می دهد، بنابراین با در نظر گرفتن گرایش امروز نیروگاه ها به سمت کاهش هزینه ها، بهینه سازی حفاظت فیزیکی که بخش عمده برنامه های حفاظتی را تشکیل می دهد، می تواند علاوه بر بهبود کیفیت های ایمنی و حفاظت، موجب صرفه جویی اقتصادی نیز گردد. از جمله راهکارها در این زمینه طراحی سامانه حفاظت فیزیکی از ابتدای فرآیند طراحی به صورت یک بخش جدایی ناپذیر از مجموعه سیستم های یک نیروگاه و همچنین مناسب سازی عوامل تشکیل دهنده آن بخصوص عوامل مرتبط با معماری است که در نهایت می تواند سبب ارتقاء سامانه و عملکرد آن شود. نحوه چیدمان و استفاده از عناصر اصلی ساختمانی و فرآیندی در بهبود سامانه حفاظت فیزیکی آن را از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه می نماید. این مقاله به بررسی سامانه حفاظت فیزیکی و اجزای سازنده آن با تاکید بر نقش عناصر معماری پرداخته و راهکارهایی را به صورت پیشنهادات طراحی در زمینه بهینه سازی سامانه بویژه براساس امکانات بالقوه معماری و با استفاده از روشهایی که ضمن توجه به جنبه های عملکردی مسایل اقتصادی را نیز لحاظ کرده باشد ارایه می دهد.