رهیافتی جدید در اندازه گیری قابلیت آب بارشزابا استفاده از گیرنده های GPS و داده های رادیوگمانه

آگاهی از میزان قابلیت آب بارش زا و الگوی پراکنش فضایی آن اهمیت زیادی در طرح های مقابله با خشکسالی همچون بارورسازی ابرها خواهد داشت. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق، ایستگاه GPS زمینی مجهز به حسگر رطوبتسنج و ایستگاه رادیوگمانه فرودگاه مهرآباد تهران است. در این مقاله از سه سری داده شامل داده های رادیوگمانه، داده های GPS و باندهای جذبی بخارآب سنجنده مودیس به منظور استخراج قابلیت آب بارشزا در منطقه ایستگاه فرودگاه مهرآباد تهران استفاده شده است. ابتدا مراحل کاربردی استخراج آب بارشزا توسط هر یک از داده های مذکور ارایه شده است و سپس به مقایسه آنها پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که ضریب رگرسیون بین آنها 93 درصد R(2)=0.93 می باشد لذا فناوری های GPS و رادیوگمانه می تواند به کمیسازی قابلیت آب بارش زا در پروفیل عمودی جو نقش بسزایی داشته ولی برای آگاهی از میزان و الگوی پراکنش فضاییآب بارشزا در پروفیل افقی جو، استفاده از داده های ماهواره ای مودیس رضایت بخش تر بوده بطوریکه نقشه خروجی حداکثر قابلیت آب بارش زا را در بخش های شمالی و غرب ایستگاه مهرآباد در گذر 22 می 2012 نشان داده است