مقایسه کارایی انواع سیستمهای تولید بیوگاز درایران

روند فعلی مصرف انرژی در جهان، بشر را با دو بحران بزرگ آلودگی محیط زیست و شتاب فزاینده درتهی نمودن منابع انرژی روبرو نموده است. آلودگی محیط زیست، پدیده تغییر اقلیم و تجدید ناپذیری که از چالش های اصلی استفاده از منابع انرژی فسیلی به شمار می روند در اثر توسعه ناپایدار، الگوهای نادرست مصرف انرژی، افزایش جمعیت و.... در سال های اخیر با شدت بیشتری ادامه داشته اند. مصرف انرژی های فسیلی به کاهش و در نهایت اتمام منابع و ذخایر آنها منجر میشود. به همین دلیل استفاده بهینه از انرژی در فرآیند توسعه اقتصادی همواره به عنوان یک هدف مهم در توسعه پایدار مد نظر بوده است.یکی از مناسب ترین انرژی های تجدید پذیر که از زمان های بسیار گذشته مورد استفاده بوده و علاوه بر تجدید پذیر بودن و سازگاری با محیط زیست دارای منافع اقتصادی اجتماعی نیز می باشد، انرژی بیوگاز می باشد که پس از انرژی آب در جایگاه دوم قرار دارد.دراین تحقیق کارایی سه مدل از انواع مدلهای بیوگاز هندی،چینی و تایوانی با هم مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. دراین بین دستگاههای بیوگاز مدل چینی بدلیل سادگی ساختمان و عدم نیاز به وسایل در ایران نسبت به مدل هندی برای روستاههای ما در اولویت بیشتری قرار دارد.در مدل تایوانی نسبت طول به عرض در این سیستم زیاد می باشد و زمان ماند میکروبی و هیدرولیکی آن به دلیل نداشتن لجن برگشتی با یکدیگر برابر میباشد و حدود 60 روز است .