بررسی اثرات دورآبیاری و مصرف پلیمرهای سوپر جاذب بر روی عملکرد و اجزاء عملکرد گلرنگ در منطقه زاهدان

ایران کشوری کم آبی و خشک است برای مقابله با این مسایل و مشکلات، به کارگیری شیوه های نوین آبیاری لازم می باشد. پلیمری های فوق جاذبه آن می تواند مقادیر زیادی آب و یا محلول آبی را جذب نموده و متورم شوند. پس از عمل جذب و در اثر خشک شدن محیط، آب داخل پلیمری به تدریج تخلیه می گردد و بدین ترتیب خاک به مدت طولانی و بدون نیاز به آبیاری مجدد مردود می داند.گلرنگگیاه دارویی و روغنی و متعلق به خانواده کمپوزیته می باشد. این پژوهش به منظور تعیین مناسب ترین در آبیاری و مصرف تولید اسپرم جاذب برای عملکرد بهتر ظاهر عملکرد گلرنگ در منطقه زاهدان در پاییز سال 1٬392 به صورت آزمایشی اسپلیت پلات در قالب سطح های بلوک های کامل تصادفی با آزمون دانکن اجرا درآمد. فاکتور اصلی دور آبیاری در سه سطح (شش روز، 12 روز، 18 روز) و فاکتور فرعی مصرف پلیمر سوپرجاذب در 4 سطح ( o=s1 شاهد ، 20=s2 ؛ 40=s3 ؛ 60=s4 کیلوگرم در هکتار) که در عمق 10 سانتی متر خاک استفاده گردید. نتایج نشان داد که اثر دفن آبیاری در ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته ، تعداد دانه در غوزه، وزن هزار دانه ، وزن بذربوجاری ، وزن هزار دانه، عملکرد بذر، در صد روغن و عملکرد روغن معنی دار بود و همچنین اثر مصرف پلیمر سوپر جاذب بر ارتفاع بوته ، تعداد غوزه در بوته. تعداد دانه در غوزه ، وزن هزار دانه، وزن بذر بوجاری، وزن هزار دانه ، عملکرد بذر، درصد روغن و عملکرد روغن معنی دار شده است. اثر متقابل دور آبیاری و مصرف پلیمر سوپر جاذب بر ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته ، تعداد دانه در غوزه، وزن هزار دانه ، وزن بذربوجاری ، وزن هزار دانه ، عملکرد بذر،در صد روغن و عملکرد روغن در سطح احتمال یک در صد معنی دار بود. نتایج نشان داد که تیمار مصرف پلیمر سوپر جاذب 60 کیلوگرم در هکتار همراه با دور آبیاری 12 روز بیشترین روند افزایشی را بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در زاهدان را در پی داشته است.