بررسی رابطه امر به معروف و نهی از منکر با نظارت بر مقوله جرم شناسی و آثار ترک امر و نهی بر جامعه

معروف و منکر که دو مفهوم متقابلند در لغت به معنا شناخته شد و ناشناخته می باشند و در اصحلاح کارهایی که نیکی یا زشتی آن ها توسط عقل یا شرع شناخته شده باشند به ترتیب معروف و منکر نامید می شوند. امر به معروف و نهی از منکر از فرایض بزرگ اسلامی هستند که هر کدام دارای شروط و مراتبی بود که اجرا آن آثار و برکات فراوانی را به دنبال دارد، این دو از فروع دین اسلام و اجرای آن باعث برپا شدن واجبات و از بین رفتن منکرات و برقراری امنیت و آسایش در جامعه می شود. مهم ترین شرط انجام درست امر به معروف و نهی از منکر شناخت معروف ها و منکرها و شرایط و شیوه ها آن است. امر به معروف و نهی از منکر از جمله واجبات مهم دین اسلام است که اجرا یا اجرا نکردن آن تاثیر عمیق و گسترده ای بر تمام ابعاد جامعه دارد. این پژوهش بر آن است تا مراتب، جایگاه و نقش هر یک از این دو فریضه را از منظر مقوله جرم شناسی و آثار ترک امر و نهی بر جامعه را بر سطوح مختلف جامعه مورد ارزیابی قرار دهد. نتیجه ی پژوهش بیانگر آن است که اجرای دقیق هر دو فریضه ( امر به معروف و نهی از منکر) در کنار هم نقش بسزایی در تحقق اهداف جامعه و گسترش امنیت و عدالت در ابعاد گوناگون دارد و برعکس، عدم اجرای درست آن می تواند آثار بسیار بدی بر جامعه و گسترش نا امنی بی عدالتی، ظلم و ستم و ... در ابعاد گوناگون آن داشته باشد.