مقایسه تطبیقی شاخص های شهر دوستدار کودک در محله مداین و بهارستان با تکنیک AHP با تاکید بر پایداری

موضوع پایداری در سال های اخیر بخش وسیعی از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده است که می تواند در مقیاس های متفاوت و در قالب طرح های متنوعی تعریف و تبیین گردد . کودکان یکی از مولفه های توسعه پایدار هستند و نیازمند توجه ویژه می باشند . در این مقاله ضمن ارایه اصول بنیادین در تفکر توسعه پایدار شهری و نظریه فضای شهری دوستدار کودک و مقایسه این دو با یکدیگر ، میزان انطباق اصول توسعه پایدارشهری و شهر دوستدار کودک مورد ارزیابی قرار گرفته است . سپس به ارزیابی تطبیقی شاخص های شهر دوستدار کودک در محله مداین که جزو اولین محله های طراحی شده تهران و محله بهارستان که جزء هسته مرکزی شهر تهران است ، پرداخته شده است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از منابع کتابخانه ای و برداشت های میدانی گردآوری شده است . این پژوهش از آنجایی که به توصیف ، مقایسه ، تطبیق و ارزیابی معیارهای توسعه پایدار شهری و شهر دوستدار کودک در محله ی شهری می پردازد پژوهشی توصیفی ، تطبیقی – تحلیلی است . نتیجه ی مقایسه بین دو مفهوم بیانگر این حقیقت است که تقریبا شاخص های شهر دوستدار کودک و توسعه پایدار شهری با یکدیگر انطباق دارند . در ادامه با استفاده از تکنیک سوات و جداول ارزیابی عوامل داخلی و خارجی به ارزیابی شاخص های شهر دوستدار کودک در محله مداین و بهارستان پرداخته شد .