بررسی افت سطح آب زیرزمینی و فرونشست زمین در دشت کردی شیرازی، استان هرمزگان

امروزه با توجه به رشد روز افزون جمعیت و کمبود منابع آب سطحی، برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی به منظور مصارف مختلف کشاورزی، صنعتی و آشامیدنی پیامدهای نامطلوبی را ایجاد کرده است. از جمله این پیامدها می توان به پدیده فرونشست اشاره کرد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر افت سطح آب زیرزمینی و نشست زمین در دشت کردی شیرازی می باشد. بدین منظور تغییرات سطح آب زیرزمینی و وضعیت رسوبات موجود در دشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سطح آب زیرزمینی در این دشت افت شدیدی داشته به طوری که موجب شده این دشت جز دشت های ممنوعه بحرانی استان قرار گیرد. بررسی هیدروگراف معرف دشت کردی شیرازی نشان می دهد که مقدار افت سطح آب زیرزمینی در دوره 16 ساله برابر 5/35 متر و متوسط نرخ افت سالانه آبخوان 2/2 متر می باشد. این میزان افت سطح آب زیرزمینی باعث اعمال تنش زیادی به رسوبات تشکیل دهنده آبخوان شده و تراکم و نشست را در برداشته است. به طوری که یک شکاف بزرگی به طول6/567 متر در سال 1394 در بخش شمال غربی دشت ظاهر شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که دو عامل تغییرات افت سطح آب زیرزمینی و تغییرات ضخامت لایه ریزدانه رسی موجب نشست نامتقارن، ایجاد منطقه کششی و در نتیجه رخداد شکاف شده است.