بررسی الگوهای پیش ساخته دارای نظام فراکتال جهت ایجاد اسکان موقت در شرایط بحران پس از سانحه

بشر در طول تاریخ همواره شاهد حوادث و بحران های مختلف طبیعی و غیر طبیعی نظیر زمین لرزه، سیل، طوفان و یا جنگ بوده است. این حوادث موجب بروز صدمات اجتماعی و اقتصادی در جوامع انسانی می گردد و به بی خانمان شدن بسیاری از افراد می انجامد. ایران نیز همواره با چنین حوادثی مواجه بوده است که از مهم ترین آن ها می توان به زمین لرزه اشاره نمود. کشور ما به دلیل قرارگیری بر کمریند لرزه خیزی موسوم به آلپا جز مناطق لرزه خیز محسوب می گردد به گونه ای که کمتر نقطه ای را در ایران می توان یافت که از زلزله مصون باشد. از مهمترین و بارزترین پیامد های زلزله، ویرانی منازل مسکونی و بی خانمان شده ساکنان آن می باشد که تاثیرات مختلفی بر سانحه دیدگان و جامعه گذاشته و بر ضرورت تامین اسکان موقت صحه می گذارد. مقاله حاضر در پی شناخت ویژگی ها و نیاز های اسکان موقت ، دسته بندی پارامترهای مورد نیاز آن و همچنین تعیین اولویت بندی این ویژگی ها از نظر اهمیت می باشد. یکی از مهمترین ویژگی های مورد نیاز جهت ایجاد ساختارهای موقت استفاده از سیستم های پیش ساخته و مدولار می باشد . با بررسی هندسه فراکتال و ساختارهای ایجاد شده توسط این هندسه و قابلیت ایجاد سیستم های پیش ساخته در این سیستم و تطبیق ویژگی های آن با نیاز های اسکان موقت، به این نتیجه می رسیم که یکی از موثرترین و کارآمدترین روش های ایجاد مسکن موقت استفاده از ویژگی این هندسه در ایجاد ساختارهایی جهت اسکان موقت می باشد. در انتها نیز با استفاده از ویژگی های همین هندسه به ارایه مدل و ساختاری جهت سرپناه موقت پرداخته و با سنجش معیار های مشخص شده از قبل میزان کارآمدی آن را مشخص می کنیم.