مبانی فروپاشی پیش رونده و بررسی آیین نامه های مرتبط و روش های تحلیل و طراحی آن در سازه ها

یکی از چالش هایی که امروزه سازه ها را تهدید میکند بحث فروپاشی پیشرونده است که در اثرخطرات احتمالی وبارهای غیر عادی شامل زلزله، انفجار، آتش سوزی،خطای طراحی یا ساخت ، اضافه بار تصادفی،برخورد هواپیما، تصادف وسایل نقلیه و... به وجود می آید.خرابی پیشرونده را به صورت گسترش خرابی موضعی اولیه ازعضوی به عضو دیگرکه سرانجام به گسیختگی تمام سازه یا قسمت بزرگی از آن می انجامد تعریف می کنند می توان گفت که تاریخچه مساله فروپاشی پیش رونده به عنوان یک معضل مهندسی ریشه در ویرانی مشهور ساختمان آپارتمانی رونان پوینت 1در سال 1968 دارد. این یک نمونه از خرابی پیش رونده است که با از دست دادن عضو باربر منجر به خرابی کلی سازه گردید.تکرار این نوع فروپاشی های پیش رونده وهمچنین پس ازحوادث تروریستی صورت گرفته درسالهای گذشته که درآنها تعدادکشته ها نه بدلیل انفجار وارده برسازه ، بلکه بدلیل اثرات تخریت پیشرونده بر سازه بود باعث گردید تا، تحقیقات و مطالعات گسترده ای به منظور یافتن راهبردهایی برای مقابله با این رویداد انجام شد و دو راه طراحی غیر مستقیم2 و طراحی مستقیم3 پیشنهاد شد. بنابراین هدف از این مقاله ضمن معرفی روشهای رایج بررسی فروپاشی پیشرونده در سازه ها، آیین نامه های معتبر بین المللی در خصوص این پدیده مورد ارزیابی قرار می گیرد.