باغ پاسارگاد

از ابتدای آفرینش هستی طبیعت، ساحتی مشترک برای همه ی مخلوقات به ویژه انسان بوده است . در همین راستا سرزمین پارسی و ایرانیان نیز از دیرباز پیوندی ژرف و پایدار با طبیعت پیرامون خود داشته اند و همواره او را محترم و از عناصر اصلی در طراحی می دانستند که همین عامل سبب آفرینش باغ ایرانی گردید.در ادبیات ایران به باغ ایرانی باغ سرا پردیس یا فردوس نیز گفته می شود که در جهان با نام پرشین گاردن شهرت دارد. Persian garden باغ ایرانی پیشینه ای به قدمت اوایل عهد مفرغ 3500 ق.م دارد که مردم اعتقاد به باغی آسمانی شبیه به مینو و یا بهشت داشتند از ویژگی های بارز و اولیه باغ ایرانی سده 6پیش از میلاد میتوان به نظام هندسی سازمند و طراحی منحصر به فرد آن اشاره کرد . آغاز سازماندهی باغ را باید در زمان هخامنشیان جستوجو کرد که کوروش کبیر خود شخصا دستور داد که باغ پاسارگاد با طرح چهار باغ چگونه ایجاد شود. پردیس هخامنشی نه تنها به عنوان نخستین باغ ایرانی جایگاه ویژه ای در هنر باستان دارد بلکه با توجه به اسناد و مدارک به جا مانده این دستاورد عظیم فرهنگی به عنوان یک نهاد سیاسی ، اقتصادی و هنری بوده است