پیاده سازی سیستم مدیریت ایمنی در شناسایی حوادث کارگاهای کوچک عمرانی

رعایت مسایل ایمنی و بهداشت محیط کار در کلیه کارگاه ها از الزامات قانونی ، انسانی و سرمایه ای محسوب می گردد. بیان برنامه های ایمنی و بهداشت حرفه ای در نظر اول کارخانجات و صنایع بزرگ را به ذهن تداعی می کند اما در واقع کارگاه های کوچک بخش خدمات به مراتب در معرض مخاطرات بیشتری قرار داشته و مراقبت های کمتری برای کارگران آنان صورت می گیرد. بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1390 تعداد جمعیت شاغل کشور 25476000 نفر بوده که 18 % آنان در بخش کشاورزی 47/91% در بخش خدمات و 71 /31 % در بخش صنعت فعالیت دارند. علاوه بر آنکه جمعیت بیشتری از کارگران در بخش خدمات به کار اشتغال دارند بهره مندی آنان از خدمات ایمنی و بهداشت حرفه ای به مراتب کمتر است .در این مطالعه به بررسی چالشهای بخش خدمات از نظر برنامه های بهداشت حرفه ای و مقایسه آن با شرایط و وضعیت کارخانجات صنعتی بزرگ پرداخته شده از جمله این موارد وجود تشکیلات بهداشت حرفه ای در کارخانجات (کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار ، خانه بهداشت کارگری، ایستگاه بهگر) وجود تشکل های کارگری ( شورای اسلامی کار )، وجود طبقه بندی مشاغل ، شرایط ساعت کار ، مزایای آموزشی و امکان بهرهمندی کارگزان از دوره های آموزشی ، شکل برقراری رابطه کارگر کارفرما ، نقش دستگاه های نظارتی در بازدید وپیگیری موضوعات ایمنی و بهداشتی در کارگاه ها وجود نظام ثبت وگزارش دهی در کارخانجات ، می باشد که در هر مورد تفاوت ها در کارگاههای کوچک و بزرگ مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه گرفته شده که در کارگاه های کوچک با وجود اشتغال تعداد کارگرانی به مراتب بیشتر از کارخانجات بزرگ اما بهره مندی این کارگاه ها از خدمات ایمنی و بهداشتی در همه حوزه های نظارتی ، تشکیلاتی ، آموزشی و ... بسیار کمتر از کارخانجات بوده است و در پایان پیشنهاداتی در زمینه برقراری شرایط آموزشی ، مشاوره ای ، تسهیلات محیط کار، برقراری امکانات ارایه خدمات بهداشتی در مجتمع های کارگاهی وکارگاه های کوچک برای بهبود شرایط ایمنی و بهداشت این کارگاه ها ارایه گردیده است .