بررسی اثر منابع مختلف تغذیه ای (شیمیایی،آلی) در شرایط تنش خشکی بر میزان بهره وری آب مصرفی و صفات عملکردی ارقام مختلف برنج

به منظور بررسی اثر منابع مختلف تغذیه ای (شیمیایی،آلی) در شرایط تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف برنج آزمایشی در شهرستان ساری منطقه میاندرود گهرباران روستای ولوجا در سال 1395 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی آن شامل دو سطح تنش خشکی ( عدم تنش، آغاز پنجه دهی، انتقال مجدد) چهار سطح منابع کودی شامل ورمی کمپوست و کمپوست آزولا به ترتیب 6 و 8 تن در هکتار ،اسید هیومیک بامصرف 4.5 لیتردر هزار لیتر آب و و کود رایج برای ارقام شیرودی و طارم محلی به ترتیب, (N(100. P(50). K(50), N(150). P(75). K(90 کیلوگرم در هکتار به کرت های آزمایشی اعمال شد به همراه دو رقم برنج شیرودی، طارم محلی مورد آزمایش قرار گرفت.نتایج نشان داد حداکثر عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی صورت گرفته در مرحله آغاز پنجه دهی با مصرف اسید هیومیک در رقم شیرودی به میزان 5577.9 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین عملکرد بیولوژیکی در شرایط تنش خشکی اعمال شده در مر حله آغاز پنجه دهی با مصرف منابع کودی اسید هیومیک در رقم شیرودی به دست آمد. بیشترین و کمترین میزان آب مصرفی به ترتیب در شرایط عدم تنش و تنش خشکی اعمال شده در مرحله انتقال مجدد در رقم شیرودی و طارم محلی با مصرف منابع کودی کودم مرسوم N.P.K و اسید هیومیک حاصل شد و حداکثر میزان بهره وری آب مصرفی در شرایط تنش خشکی صورت گرفته در مرحله رشدی آغاز پنجه دهی در رقم شیرودی با مصرف منابع کودی اسید هیومیک به دست آمد بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش اسید هیومیک نقش قابل توجه ای در افزایش صفات عملکردی و بهره وی آب مصرفی با کاهش خسارت ناشی از تنش خشکی در ارقام ایفا می کند.