مدل تحقق آرامش روانی در فضاهای سکونتی مبتنی بر پایداری اجتماعی

آرامش ضرورتی حیاتی برای انسان است که رشد و تعالیاش را در وجوه مختلف متضمن می گردد. خداوند در قرآن در اهمیت این موضوع می فرماید: خداوند خانه های شما را محل سکونت و آرامش برایتان قرار داد. آرامش زمانی محقق می گردد که نیازهای اساسی انسان تامین شود. در دین اسلام توجه به آرامش روحی و روانی در کنار آرامش و آسایش جسمانی از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. امروزه مبحث پایداری اجتماعی از مسایل مهم فضاهای مسکونی در جهان و ایران است. همچنین کم توجهی به مسایل کیفیتی و نبود آرامش روانی در فضاهای مسکونی به ایجاد فضاهایی بیکیفیت و مصنوعی برای انسان گردیده است و همینطور فقدان سیاست های صحیح توسعه شهری موجب از بین رفتن آرامش روانی در فضاهای مسکونی شده است. مقاله حاضر با هدف اصلی نقش پایداری اجتماعی فضاهای مسکونی در ایجاد آرامش روانی ساکنین شکل گرفته است. پژوهش حاضر بر اساس ماهیت و روش تحقیق توصیفی و روش تحلیل به صورت کیفی می باشد که در گردآوری اطلاعات از مجموعه مطالعات استنادی- کتابخانه ای صورت پذیرفته و قلمرو تحقیق، تحلیل محتوای کتب و اسناد مرتبط با موضوع مورد مطالعه میباشد. نتایج به دست آمده از بررسی مطالب نشان گر این امر است که بین پایداری اجتماعی و آرامش روانی ساکنین ارتباط موثری وجود دارد، یعنی با رعایت و حفظ پایداری اجتماعی به آرامش روانی ساکنین میتوان دست یافت.