اصول و روش های تامین روشنایی و نورپردازی پارک های شهری

امروزه پارک ها با توجه به محدودیت ها و نیاز جامعه به امکان استفاده و ارتباط با محیط طبیعی و سبز و همچنین رویکردهای جدید مدیریت شهری نسبت به امر تامین فضای سبز و باز در سطح شهر از کاربری های مهم و اساسی هر شهری به شمار می آید. پارک ها از جمله کاربری هایی هستند که شش های یک شهر محسوب می شوند. از این جهت در کنار توجه به مولفه های عملکردی، زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی، همزمان مولفه های منظر ین فضا در طراحی آن ها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این بین در طول سالیان اخیر در طراحی های انجام شده در حوزه پارک های شهری کمتر به سیما و منظر شبانه و نورپردازی پارک ها در هنگام شب توجه شده است. توجه به سیمای شبانه پارک ها در کنار سایر مولفه های طراحی منظر از ملزومات یک طرح خوب به شمار می آید و در کنار و همزمان با سایر مولفه ها می بایست طراحی شود. اهمیت این موضوع را از جهات مختلف از جمله تامین امنیت و کاهش جرم خیزی، ایمنی، بالا بردن امکان درک فضا و خوانایی، آسایش و زیبایی و هویت بخشی به فضا می توان مورد بررسی قرار داد. در طراحی فضاهای شهری و پارک های مطلوب و ایده آل عناصر مهمی تاثیر گذارند که نور از جمله عناصری است که در کیفیت فضا، خصوصا سیمای شبانه فضاهای شهری بسیار موثر است. از طرفی بخش عمده ای از درک هویت شهر وابسته به نورپردازی و روشنایی فضاهای شهری است که از طریق آن می توان به خوانایی شهر کمک کرد. در این مقاله با مرور ادبیات نورپردازی و تامین روشنایی شبانه پارک های شهری روش ها، تکنیک ها و استانداردهای نورپردازی پارک ها مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت مواردی بهینه از انواع روش ها و فنون نورپردازی ارایه شده است. در این تحقیق از روش مطالعه کتابخانه ای و پیمایش میدانی از طریق مصاحبه و بررسی و برداشت انواع نورپردازی در پارک های موجود استفاده شده است.