مناسب سازی سیستم پیاده روها برای معلولین در شهر آمل

فضای شهری ایده آل فضایی است که در آن عدالت شهروندی رعایت شده باشد و تمامی شهروندان حتی اقشار آسیب پذیر، بتوانند از این فضا استفاده کنند. پژوهش حاضردر راستای دستیابی باهدف مناسب سازی فضای شهری برای ارتقا کیفیت زندگی معلولین و جانبازان جسمی و حرکتی در شهر آمل که موجب افزایش و گسترش مشارکت فعال آنان در جامعه می شوند؛ نبود سیستمی مناسب برای رفت وآمد معلولین و افراد سالخورده مشکلاتی را برای این افراد به وجود آورده که جا دارد معماران وشهرسازان آنها را در طراحی ساختمان ها مورد استفاده قراردهند. ایجاد راهکارهای عملی، استفاده فضای شهری و ایجاد مبلمان شهری مناسب، می تواند ما را در پیشبرد اهدافی که به سلامت وایمنی جامعه منجر می شود یاری نماید. هدف از این پژوهش مناسب سازی فضاهای شهری جهت رفاه معلولین وجانبازان در شهر آمل است. روش تحقیق باتوجه به نوع هدف، توسعه ای- کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نهایی تحقیق نشان می دهد فضاهای شهر آمل دارای مسایل و مشکلات فراوان در شرایط بحرانی در حوزه پیاده رو است و مجموع این عوامل فضای آشفته، ناسالم و فاقد ایمنی و راحتی را برای گروه های مختلف اجتماعی، بویژه معلولان و جانبازان در این فضا ایجاد کرده است که این وضعیت نامطلوب نیازمند برنامه ریزی دقیق و منسجم به منظور بهبود وضع موجود و افزایش ایمنی و راحتی و در نتیجه یک محیط اجتماعی سرزنده و شاد با حضور معلولان و جانبازان است که با استانداردهای جهانی مطابقت دارد. لذا در کلیه پیاده روها رعایت ضوابط معماری و شهرسازی برای این افراد در کلیه پروژه های عمرانی باید به عنوان یک اقدام مورد تاکید قرار بگیرد.