بازآفرینی و ارتقای وضعیت بافت های فرسوده با رویکرد توسعه پایدار شهری مورد پژوهش : محله ساغریسازان رشت

طرح مساله: محلات فرسوده و قدیمی شهرها که دارای بافتی ارزشمند و کهن هستند، به مثابه عنصری ارزشمند در شهرها به حساب می آیند که امروزه کارکردهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود را از دست داده و دچار مشکلات فراوانی گردیده اند که همین مساله دستیابی به توسعه پایدار را در اینگونه بافت ها با مشکل اساس روبرو کرده است. بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی کارآمد که در اواخر دهه 1970 و اوایل 1980 مطرح گردیده است در صدد احیاء و معاصرسازی این محلات فرسوده می باشد و تلاش می نماید تا روحی دوباره در این مناطق تزریق نموده و شرایط مناسب جهت حضور و مشارکت همگان در فرآیند آن در راستای دستیابی به توسعه پایدار گام بردارد.هدف پژوهش: هدف اساسی این پژوهش بازآفرینی محلات فرسوده و ارتقای وضعیت آنها در راستای دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهری می باشد. جامعه و نمونه آماری: جامعه آماری پژوهش محله ساغریسازان واقع در شهر رشت می باشد. نمونه آماری پژوهش به روش تصادفی و تعداد 100نفر در نظر گرفته می شود. روش پژوهش: روش اصلی پژوهش استفاده از مطالعات میدانی و بهره گیری از روش تحلیل SWOT و استفاده از پرسشنامه می باشد .نتیجه گیری: مطالعات پژوهش نشان می دهد که محله ساغریسازان به دلایل مختلف از جمله ورود افراد غریبه به آن، بافت ریزدانه و نفوذپذیری کم ، عدم اختلاط کاربری، فرسودگی کالبدی بناها و ساختمان ها و ...با مشکلات مختلفی جهت دستیابی به توسعه پایدار شهری روبرو می باشد که در نهایت این پژوهش تعریف مرز برای محله ، کنترل ورود و خروج افراد ناشناس، اصلاح بافت ریز دانه و ایجاد دسترسی مناسب در آن، ایجاد کاربری های متنوع و اختلاط کاربری در بافت، بهسازی کالبدی یناها، تشکیل مرکز محله مناسب، ایجاد فضاهای عمومی، کاهش فضاهای بی دفاع و ... را به عنوان راهکارهای مناسب در جهت بازآفرینی ساختار محله و دستیابی به توسعه پایدار مطرح می نماید.