چگونگی توسعه صنعت گردشگری با رویکرد نقش اقامتگاه های بوم گردی در اکوتوریسم بیابانی (نمونه موردی روستای سه)

امروزه معماری و گردشگری به عنوان دو صنعت گسترده و عظیم نقش بسزایی در توسعه و تکامل ایفا می کنند، در سالهای اخیرگردشگری به یکی از ارکان اقتصاد تجارت جهانی تبدیل و نقش بسزایی در شکوفایی منطقه از طریق افزایش درآمد، تنوع اقتصادی، خارج شدن منطقه از انزوا و ایجاد فرصت های شغلی ایفا میکند، با توسعه شهرنشینی در دهه های اخیر و برای فرار از قید و بند های زندگی در جوامع مدرن، مردم بیشتر در جستجوی تجربه مکانهای بکر و طبیعی هستند که این فرصت برای آنها از طریق گردشگری فراهم میشود. معماری به عنوان یک لازمه در صنعت گردشگری و همچنین به عنوان یک جاذبه در این صنعت همواره نقش اساسی را داشته و دارد. در شش دهه گذشته صنعت توریسم با گسترش و تنوع بسیار زیادی در سطح جهانی روبه رو بوده و به یکی از بخشهای اقتصادی در دنیا تبدیل شده که سریعترین رشد را داشته است. اکوتوریسم بیابانی فعالیتی برای گردشگری مسیولانه با توجه به ویژگیهای توپوگرافیک و اقلیم منحصربفرد بیابان است. اکوتوریسم در نواحی بیابانی به شکل فزایندهای در ابعاد جهانی در حال توسعه است. اکوتوریسم مناسبترین مکانیسم برای توسعه مناطق بیابانی به شمار میرود. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بنیادی دو صنعت عظیم معماری و گردشگری در بستر جغرافیایی روستای سه به روش تحلیلی توصیفی صورت پذیرفته است.حاصل این تحقیق نشان دهنده جذب بیشتر گردشگران و معرفی جاذبه های گردشگری بواسطه ایجاد زیر ساخت های مناسب میباشد.